Ondanks de corona komt hij binnen en omhelst hij mij. Fijn je te zien … het is lang geleden!
Dat klopt … hij komt meestal 1x per jaar … het is nu langer geleden.
Hij heeft al weken last van zijn lage rug en heeft het nodig om zijn rug-verhaal te vertellen. Na zijn verhaal kijkt hij haast met pretoogjes naar de behandeltafel. Mag ik?
Ja, je mag zo gaan liggen! Alleen is het aan mij om je toch ook even te spiegelen. Hij weet het … weet dat dit nodig is. Alleen daar op die tafel komt hij altijd bij zichzelf.
Je zorgt goed voor jezelf. Beweegt veel, goede voeding … ontspanning op zijn tijd.
En toch weet je lijf zichzelf niet te herstellen!
Lichamelijk is niet het probleem ten aanzien van dit onvermogen. Dus ligt er op psycho-emotioneel terrein een addertje onder het gras. Dit addertje verstoort de fijn-afstemming. Dat maakt waarom je de tuin best kunt aanharken … en door kleine futiliteiten onderuit gaat.
Het autonome systeem is reactief … alleen is het de vraag waarop?
Dat wil ik je meegeven. Kom nu maar naar de tafel.
Het korte onderzoek bevestigt mijn verhaal. Hij heeft totaal geen verbinding met de achterkant van zijn lichaam en loopt dus letterlijk zijn eigen energie achterna. De behandeling vraagt eerst om directe technieken. Tussendoor, in de korte, gebruik ik het woord grensbewaking.
Aan het eind van de behandeling deelt hij mij zijn inzicht. Ik resoneer mee op het woord grensbewaking. Ik vervul mij rol goed, als baas, echtgenoot, vader, zoon …
Behalve mijn eigen rol! We maken een nieuwe afspraak voor over 2 weken. Zijn verhaal is dan een stuk korter en opgewekter. Alhoewel er ergens een vleugje angst wordt verwoord. Ik resoneer mee op het woord verstijving.
Zijn pretoogjes kijken weer naar de tafel. Mag ik?
Ja, je mag zo gaan liggen! Alleen is het aan mij om je toch ook even te spiegelen. Hij weet het … weet dat dit nodig is. Ik geef aan dat ik zo van zijn oplossingsgericht handelen kan genieten en leren. Ieder probleem benadert hij op een positieve manier oplossingsgericht. Voor lichaam heb je je fysio’s, manueel therapeuten, osteopaten, acupuncturisten … en indien nodig andere hulpmiddelen. Ook voor de psycho-emotionele kanten heb jij je netwerk.
Alleen wat je kwaliteit is kan ook je valkuil worden.
Ik resoneer zo mee met het woord verstijving. Ligt daar een allergiepuntje? Richting jezelf? Je omgeving?
Mag ik je uitnodigen om die stijfheid zichzelf een keer te laten verwoorden, wanneer die je jouw aandacht trekt? (Ik zie een glimlach …)
Hij neemt de uitnodiging aan en gaat liggen.
Nu is er ruimte voor de zachte technieken. Ik noem ze mijn luistertechnieken. Luisteren naar het lichaam.
Mij direct verbinden met de aandachtsgebieden roept weerstanden op. Dus benader ik gewoon via een omweggetje. Onder andere via zijn voeten en zijn hoofd.
Vooral bij het hoofd bracht het luisteren een verbinding tot stand. Een beeld popt op … een beeld van een jongetje die zijn hoofd vanuit pijn achterover gooit en een kreet uitslaakt. Een schreeuw.
Aan het eind van de behandeling vraag ik hem hoe hij zich voelt. En hij zegt: ‘Ik voel me zo vrij … zo vrij … ik kan het wel uitroepen … zo vrij … Ik ben weer thuis en kan weer gaan doen wat goed is voor mij!’
En ik ben dankbaar. Omdat hij zich nu weer, naast zijn verbinding met de buitenwereld, ook weer kan verbinden met zijn binnenwereld. Naast alle rollen kan hij nu ook weer de rol van zichzelf zijn!
Hij belt wanneer het weer nodig is om thuis te komen …